"Kolorowe szkiełka" w jesiennym klimacie

-


 

Literatura obyczajowa to bardzo popularny gatunek. Są w niej często poruszane wątki miłosne i z tego powodu nie należy ona do moich ulubionych. Przeglądając wydawnicze zapowiedzi trafiłam na jedną perełkę. Jestem już po lekturze i wpisuję ją na listę wyjątkowych. Mirosława Kareta zaprasza do tej książki wszystkie osoby, które poczuły instynkt rodzicielski.

„Kolorowe szkiełka” to opowieść o rodzinie. Brzmi banalnie? Oczywiście nie jest to zwykła rodzina. Marta wraca do domu i zauważa zmarzniętego chłopca na podwórku przed kamienicą. Los postanowił przeciąć drogi tej dwójki. Więc jednak jest to książka o miłości? Uczucie ma tu zupełnie inny wymiar. Mój syn jest dokładnie w tym samym wieku co bohater książki, więc czytając o krzywdach jakie spotkały te biedne dziecko, miałam ochotę wyć do księżyca. Historia jest tak mocno wzruszająca, że emocje jakie mi towarzyszyły są trudne do opisania. A do tego wisienką na torcie stał się element zakończenia.

Autorka cały czas wodziła mnie za nos. Około dwudziestu razy byłam pewna jakie będzie zakończenie całej opowieści. Balansowałam od skrajnej radości do głębokiej rozpaczy. Zwroty akcji lepsze niż w filmie sensacyjnym. Po takiej dawce emocji, wymieszanej z kilkukrotnym opadem szczęki, na zakończenie spodziewałam się czegoś klasycznego i spokojnego. To zaczyna brzmieć mało logicznie?

Gubię się w opisaniu tej książki, bo wzbudziła we mnie masę sprzecznych uczuć. Jej zakończenie to jedno z najmniej oczekiwanych rozwiązań. Brawa i ukłony Pani Mirosławo!

Cała fabuła jest mocno rozciągnięta w czasie i to jedyny minus. Chciałam iść przez losy bohaterów powolnym spacerowym krokiem, nastąpiły tu przeskoki, długie okresy czasu. Całe szczęście nie zgubiłam się nigdzie po drodze. Książkę czytało się błyskawicznie. Strona za stroną czułam jak za sprawą spontanicznej decyzji można zmienić całe swoje życie.

Polecam z całego serca, warto czytać tak dobrze napisane obyczajówki!


"Kolorowe szkiełka"

Mirosława Kareta

Wydawnictwo Mando 

Popularne posty z tego bloga

"Pieśń o Achillesie" to najpiękniejsza książka o miłości!

-
Obraz
Piękna oprawa i zachwycające wnętrze. Od początku podkreślam, że to nie jest współpraca. Książkę kupiłam sobie sama, uwiodła mnie okładka, spodobał mi się opis, ale leżała długo na moim regale. Żałuję. Lepiej późno, niż wcale. "Pieśń o Achillesie" już na zawsze pozostanie w mojej pamięci. To książka, do której będę wracać, z tą lekturą widzę siebie za trzydzieści lat. O tej miłości mogę czytać wciąż. Słodka jak figi, słona jak morskie fale, ale porywająca namiętnością. Chciałabym, żeby taka miłość była realna, namacalna, nie tylko w mitologii. Ja wierzę, że uczucie pokonało śmierć. Muszę i chcę w to wierzyć. Nie da się płynąć lekko z tekstem, bywa szorstko. Boli. Pali. Rozpala. Kocham literaturę piękną!
Czytaj więcej

Idealna gra na jesienne wieczory! Fighting Fantasy

-
Obraz
Czy to prawda, że książkoluby lubią też planszówki? Może nie jest to zasadą, jednak zapewne ma coś wspólnego ze stylem życia. Tak? Oczywiście, że tak, bo nałogowe czytanie to już styl życia, nie tylko hobby czy pasja. Gry planszowe są wspaniałe, jednak większość z nich wymaga sporej „aktywności” od gracza. Trzeba rozłożyć planszę i wszystkie elementy, przeczytać długą instrukcję oraz usiąść wygodnie przy stole. Tak bynajmniej to wyglądało u nas. Jednak udało się znaleźć alternatywne rozwiązanie, czyli mamy książkę grę. To moja pierwsza książka z Fighting Fantasy Bohaterem Jesteś Ty, jej tytuł to „Czarnoksiężnik z Ognistej Góry” i jestem nią zachwycona. Przede wszystkim zasady są bardzo proste, w testowaniu pomagał mi syn, od razu zrozumiał jak to działa. W ciekawy sposób wypełnia się Kartę Przygody i każdy jest gotowy do rozpoczęcia podróży. Na wstępnie czytamy krótką historię, wyruszamy z wioski w poszukiwania skarbu Czarnoksiężnika. Wiemy też, że niewielu śmiałków zdołało wrócić z te...
Czytaj więcej

Wyższy poziom wzruszenia i "Almond"

-
Obraz
Chłopak, któremu opadły ramiona i kąciki ust. Nie uśmiecha się, nie boi, nie reaguje. Ten, który nie czuł. Historia Yunjae prowadzi czytelnika krętą drogą, z przeszkodami, wieloma zakrętami, bez przystanków na odpoczynek. Ładunek emocjonalny zawarty na 213 stronach, wydusi łzy z najtwardszego zawodnika. Nie oprzesz się wzruszeniu, łzy wypłyną, wbrew Twojej woli. Przestań się hamować, niech emocje wezmą górę! Książka opowiada o chłopcu, który nie odczuwa emocji. Wychowywany przez mamę i babcię dorasta w kręgu miłości. Czas spędzony w antykwariacie pozwala złapać oddech, zapach starych koreańskich dzieł unosi się w powietrzu i hipnotyzuje. Czar pryska, gdy obie opiekunki umierają na oczach Yunjae, który zostaje kompletnie sam. "Nagle przypomniała mi się książka, jedna z nielicznych, które Babcia - osoba pragmatyczna i zwracająca raczej uwagę na szyldy sklepowe - przeczytała i pokochała." Droga, którą przechodzi bohater, zdany na własne siły, zagubiony w świecie niezna...
Czytaj więcej