Tort od Ewy Przydrygi! "Miała umrzeć"

-

 

Niestety bardzo rzadko trafiam na naprawdę dobry thriller. Zazwyczaj są to naciągane obyczajówki, ale całe szczęście, raz na parę miesięcy, w moje ręce wpada prawdziwa perełka. Tak właśnie było z książką Ewy Przydrygi „Miała umrzeć”.

Dziś opowiem o jedzeniu.

Pierwsza książka autorki, którą miałam przyjemność czytać, to „Bliżej niż myślisz” była dla mnie jak zwykłe herbatniki, takie maślane. Miło, jednak bez większych zachwytów. Chrupało się szybko, niestety bez efektu zaskoczenia.

Druga książka „Miała umrzeć” to już zupełnie inny poziom. Jest jak trzypiętrowy tort z najlepszej cukierni. Wszystkie warstwy przełożone są kremem z mascarpone i do środka wetknięto tonę malin! Całość ozdobiona jest wzorkami z czekolady deserowej i małymi bezowymi kwiatkami. Tort jest idealny. Rozpływam się! Taka uczta…

Potrafisz sobie to wyobrazić?

Wszystko za sprawą niesamowicie trafnej konstrukcji głównej bohaterki. Lena w dzieciństwie została sierotą, trud wychowania spadł na ciotkę, mało sympatyczną osobę. Teraz dorosła kobieta zaczyna odkrywać sekrety z dzieciństwa. Wolno schodzimy w coraz głębsze warstwy podświadomości, jak na terapii, odzyskujemy pamięć. W rzeczywistości, te wyrwane sceny, układają się w całość dzięki ogromnej determinacji bohaterki. Za wszelką cenę chce ona odnaleźć swoją tożsamość, odwiedzić grób rodziny rozumiejąc, z jakiego powodu tak się stało.

Autorka od początku daje nam do zrozumienia, że śmierć rodziny nie była przypadkowa. Ten wątek kryminalny nie jest dzięki temu nachalny, mamy krąg podejrzanych i razem z Leną staramy się wytypować sprawcę. Główną rolę grają w tej książce uczucia. Zamknięta w sobie dziewczyna, która nigdy nie doświadczyła miłości i czułości, stara się wyjść wreszcie ze swojej skorupy. Tak mocno jej kibicowałam, tak zawzięcie trzymałam kciuki, że prawie bielały z wysiłku.

Im wolniej toczyła się akcja, tym mi bardziej chciało się czytać. To jedna z najlepszych rekomendacji, nie potrzebuję tu scen rodem z powieści sensacyjnej, wystarczy powolne grzebanie w uczuciach bohaterów. Jak brak zaufania może wpłynąć na relację z partnerem, czy zatajanie swoich prawdziwych intencji jest w stanie zrujnować przyjaźń oraz co może spotęgować głód miłości? To najważniejsze pytania, które towarzyszyły mi w trakcie tej uczty. Gorąco polecam!


Ewa Przydryga

"Miała umrzeć"

Wydawnictwo MUZA

Popularne posty z tego bloga

Idealna gra na jesienne wieczory! Fighting Fantasy

-
Obraz
Czy to prawda, że książkoluby lubią też planszówki? Może nie jest to zasadą, jednak zapewne ma coś wspólnego ze stylem życia. Tak? Oczywiście, że tak, bo nałogowe czytanie to już styl życia, nie tylko hobby czy pasja. Gry planszowe są wspaniałe, jednak większość z nich wymaga sporej „aktywności” od gracza. Trzeba rozłożyć planszę i wszystkie elementy, przeczytać długą instrukcję oraz usiąść wygodnie przy stole. Tak bynajmniej to wyglądało u nas. Jednak udało się znaleźć alternatywne rozwiązanie, czyli mamy książkę grę. To moja pierwsza książka z Fighting Fantasy Bohaterem Jesteś Ty, jej tytuł to „Czarnoksiężnik z Ognistej Góry” i jestem nią zachwycona. Przede wszystkim zasady są bardzo proste, w testowaniu pomagał mi syn, od razu zrozumiał jak to działa. W ciekawy sposób wypełnia się Kartę Przygody i każdy jest gotowy do rozpoczęcia podróży. Na wstępnie czytamy krótką historię, wyruszamy z wioski w poszukiwania skarbu Czarnoksiężnika. Wiemy też, że niewielu śmiałków zdołało wrócić z te
Czytaj więcej

Najlepsze książki z 2020 roku!

-
Obraz
  Rok był jaki był. Oszczędnie w słowach, przechodzę do sedna. Najlepsze książki z 2020 roku to: Seria Powrót autorstwa Karoliny Wójciak. „Bruno”, „Ernest” i „Gaja” to historie wielowątkowe, mówiące o przemocy domowej, krzywdzie dzieci i jej wpływie na dorosłe życie. Walce o poczucie własnej wartości z toczącą się w tle misją w Afganistanie. Niesamowita merytorycznie i rozbrajająca na łopatki seria, obowiązkowa dla każdego żądnego wrażeń czytelnika. Najlepszy debiut to w mojej opinii „Sprawdź, czy ktoś za tobą nie stoi” autorstwa Iny Nacht. Klimat stworzony przez autorkę w mglistej Kotlinie Kłodzkiej to mistrzostwo świata. Wszystko co lubię w jednej niepozornej książce, czyli losy zaniedbanego dziecka, walka z własnymi słabościami, dyskryminacja, stereotypy i uprzedzenia. Prezent książkowy jaki otrzymałam od innej blogerki, najlepszy ze wszystkich „Mur duchów” Sarah Moss. Aniu dziękuję ponownie, książka jest cudowna. Brutalna opowieść z interesującym wątkiem historycznym. Znów ma
Czytaj więcej

Jak pokochać komedie kryminalne? "Niedaleko pada trup od denata" Iwona Banach

-
Obraz
„Leżał w bardzo śmierdzącym błocie, a na nim siedziało coś wielkiego i groźnego, podobnego do świni bez ryja. Ważyło chyba tonę. Usadowiło się na jego piersi i wydało z siebie straszliwy, przeciągły wrzask.” Często zastanawiam się jak mocno zmieniają się moje upodobania czytelnicze. Czy gust jest taki sam, czy jednak ulega zmianie? Chyba jest taki sam, ale ja wcześniej nie trafiałam na dobre pozycje z danego gatunku. W efekcie, wszelkiego rodzaju komedie kryminalne, omijałam szerokim łukiem. Co było błędem, wystarczyło odrobinę zagłębić się w twórczość Iwony Banach, żeby zmienić zdanie. „Niedaleko pada trup od denata” jest trzecią książką na bardzo wysokim poziomie, jaką przeczytałam z tego gatunku literackiego. Największym plusem książki jest ciągła akcja, nawet przez sekundę nie udało mi się znudzić fabułą. Dobry humor, wylewający się ze stron, trochę mydlił moje oczy, jednak nie do końca się temu poddałam, jako potomek Sherlocka Holmesa i detektywa Colombo, w jednym, ca
Czytaj więcej