Strach, który czujesz na własnej skórze!

-


Najpierw bałam się ciemności. Właściwie nadal boję się ciemności i źle czuję się w pomieszczeniach słabo oświetlonych. To strach, z którego już raczej nie wyrosnę, jako dorosła kobieta nauczyłam się z nim żyć. Są jednak rodzaje strachu, które zdecydowanie trudniej jest oswoić, mam tu na myśli strach towarzyszący mi od dnia narodzin mojego syna, to strach, że ktoś mi go odbierze. Gdy przeczytałam informację z Wydawnictwa WAB dotyczącą książki „Schronisko”, od razu wiedziałam, że to idealny thriller dla mnie. Elissa została porwana spod nosa własnej matki. To wystarczyło, żebym poczuła silny dreszcz emocji.

Sam Lloyd nie szczędzi opisów otoczenia, w miejscu przetrzymywania Elissy, tak mocno współodczuwałam strach z bohaterką i tak bardzo utożsamiałam się z jej matką, która odchodziła od zmysłów. A właściwie do końca nie wiem, czy odchodziła tak mocno jak ja sobie to wyobraziłam, akurat na opisach uczuć matki pisarz się nie skupia. To była cześć książki, którą dopowiedziałam sobie sama.

Ciężko mi przygotować teraz obiektywną recenzję i podać konkretne argumenty, ponieważ książkę skończyłam czytać już tydzień temu, a emocje nadal we mnie buzują. Postaram się:

Po pierwsze, emocje i odczucia porwanej dziewczyny są opisane bardzo chłodno i konkretnie. Cały czas miałam wrażenie, że jestem cichym obserwatorem całej tej sytuacji, dzięki czemu autor pozostawił pole do popisu mojej wyobraźni.

Po drugie, w całą opowieść pięknie wplata się wątek gry w szachy, główna bohaterka brała udział w rozgrywkach na prestiżowym turnieju szachowym, a teraz szuka pomysłu jak rozegrać rozgrywkę z porywaczem i wyjść z niej cało. W tym miejscu pragnę też zwrócić uwagę na niebywałą inteligencję Elissy, która mnie urzekła i zafascynowała.

Po trzecie, piękne spektrum zaburzeń psychicznych, które dla mnie było od początku lektury oczywiste, jednak nie odebrało mi to frajdy z amatorskiej analizy postępowania oprawcy.

Po czwarte, barwna postać pani komisarz angażującej się bez opamiętania w odnalezienie dziewczynki. Tak jak każda kobieta, lubię czytać o innych silnych kobietach, brnących przed siebie nawet gdy życie rzuca kłody pod nogi.

Po piąte, duże skoki czasowe i fabularne, które zmuszają do maksymalnego skupienia. Cały czas musiałam intensywnie myśleć o wydarzeniach, żeby się zorientować w aktualnej sytuacji, tu urojenia mieszają się z rzeczywistością.

Tyle pochwał i zachwytów, na koniec tylko jeden minus. Ostatnie kilka stron to totalna jazda bez trzymanki, momentami zbyt abstrakcyjna jak na mój gust.

Książka idealna dla fanów silnych emocji, głębokich analiz psychologicznych, nagłych zwrotów akcji i puszczania wodzy własnej fantazji.


"Schronisko"

Sam Lloyd

Wydawnictwo WAB


 

Popularne posty z tego bloga

Idealna gra na jesienne wieczory! Fighting Fantasy

-
Obraz
Czy to prawda, że książkoluby lubią też planszówki? Może nie jest to zasadą, jednak zapewne ma coś wspólnego ze stylem życia. Tak? Oczywiście, że tak, bo nałogowe czytanie to już styl życia, nie tylko hobby czy pasja. Gry planszowe są wspaniałe, jednak większość z nich wymaga sporej „aktywności” od gracza. Trzeba rozłożyć planszę i wszystkie elementy, przeczytać długą instrukcję oraz usiąść wygodnie przy stole. Tak bynajmniej to wyglądało u nas. Jednak udało się znaleźć alternatywne rozwiązanie, czyli mamy książkę grę. To moja pierwsza książka z Fighting Fantasy Bohaterem Jesteś Ty, jej tytuł to „Czarnoksiężnik z Ognistej Góry” i jestem nią zachwycona. Przede wszystkim zasady są bardzo proste, w testowaniu pomagał mi syn, od razu zrozumiał jak to działa. W ciekawy sposób wypełnia się Kartę Przygody i każdy jest gotowy do rozpoczęcia podróży. Na wstępnie czytamy krótką historię, wyruszamy z wioski w poszukiwania skarbu Czarnoksiężnika. Wiemy też, że niewielu śmiałków zdołało wrócić z te
Czytaj więcej

Najlepsze książki z 2020 roku!

-
Obraz
  Rok był jaki był. Oszczędnie w słowach, przechodzę do sedna. Najlepsze książki z 2020 roku to: Seria Powrót autorstwa Karoliny Wójciak. „Bruno”, „Ernest” i „Gaja” to historie wielowątkowe, mówiące o przemocy domowej, krzywdzie dzieci i jej wpływie na dorosłe życie. Walce o poczucie własnej wartości z toczącą się w tle misją w Afganistanie. Niesamowita merytorycznie i rozbrajająca na łopatki seria, obowiązkowa dla każdego żądnego wrażeń czytelnika. Najlepszy debiut to w mojej opinii „Sprawdź, czy ktoś za tobą nie stoi” autorstwa Iny Nacht. Klimat stworzony przez autorkę w mglistej Kotlinie Kłodzkiej to mistrzostwo świata. Wszystko co lubię w jednej niepozornej książce, czyli losy zaniedbanego dziecka, walka z własnymi słabościami, dyskryminacja, stereotypy i uprzedzenia. Prezent książkowy jaki otrzymałam od innej blogerki, najlepszy ze wszystkich „Mur duchów” Sarah Moss. Aniu dziękuję ponownie, książka jest cudowna. Brutalna opowieść z interesującym wątkiem historycznym. Znów ma
Czytaj więcej

Jak pokochać komedie kryminalne? "Niedaleko pada trup od denata" Iwona Banach

-
Obraz
„Leżał w bardzo śmierdzącym błocie, a na nim siedziało coś wielkiego i groźnego, podobnego do świni bez ryja. Ważyło chyba tonę. Usadowiło się na jego piersi i wydało z siebie straszliwy, przeciągły wrzask.” Często zastanawiam się jak mocno zmieniają się moje upodobania czytelnicze. Czy gust jest taki sam, czy jednak ulega zmianie? Chyba jest taki sam, ale ja wcześniej nie trafiałam na dobre pozycje z danego gatunku. W efekcie, wszelkiego rodzaju komedie kryminalne, omijałam szerokim łukiem. Co było błędem, wystarczyło odrobinę zagłębić się w twórczość Iwony Banach, żeby zmienić zdanie. „Niedaleko pada trup od denata” jest trzecią książką na bardzo wysokim poziomie, jaką przeczytałam z tego gatunku literackiego. Największym plusem książki jest ciągła akcja, nawet przez sekundę nie udało mi się znudzić fabułą. Dobry humor, wylewający się ze stron, trochę mydlił moje oczy, jednak nie do końca się temu poddałam, jako potomek Sherlocka Holmesa i detektywa Colombo, w jednym, ca
Czytaj więcej